Als je niet kunt dansen, ritme een begrip is en problemen hebt met inparkeren, dan denk je niet gelijk aan iemand die moeite heeft met het gegeven 4x8. En als je kookt op intuïtie, gevoel voor tijd nogal tijdloos blijkt, gewicht geen inhoud heeft en leeftijd je niets zegt dan zie je daar geen duidelijke… Lees verder Dyscalculie: Als je niet kunt dansen (met getallen)
Tag: Schrijven
Bot en onbeleefd
Sinds blogheugenis schrijf ik online verhalen over mensen en hun verhalen. Mensen wiens verhalen ik leer kennen door met ze in contact te staan of te spreken. Verhalen met een lach en een traan. Verhalen, die vaak over mijn werk gaan. 6 weken geleden ben ik binnen het Leger des Heils overgegaan op een nieuwe… Lees verder Bot en onbeleefd
De schrijvende bedelaar
Een schrijver zonder lezers is een gesloten boek. Het is even triest als een bedelaar zonder omstanders.Wist je dat ik schrijf voor jou?Dat ik stiekem afhankelijk ben van jou?Het zou namelijk ijdelheid zijn als ik claim voor mijzelf te schrijven. Misschien is het arrogant dat ik jou nu ga overtuigen dat jij mijn doel en… Lees verder De schrijvende bedelaar
Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Oké, op deze stormachtige dag ben ik fijn achter mijn pc gekropen voor wat schrijfwerk. Even mijn hoofd ‘uit’ zetten, want zo werkt schrijven voor mij. Ik was net bezig met een nieuwe, vermakelijke blog over één van mijn klanten toen ik het niet kon laten om toch even mijn mail te checken. De zoveelste… Lees verder Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Vanaf de zijlijn
Mijn binnenste bibbert. Morgen ‘moet’ ik weer naar het werk. Oktober was de maand dat mijn werkgever aan de bel trok en mij thuis parkeerde om eerst maar weer eens goed voor mijzelf te leren zorgen. Een zeldzame opmerkzaamheid. Ik was gekwetst. Zie je wel, ik kon niets goed doen, zelfs op het werk meende… Lees verder Vanaf de zijlijn
#MeToo en de gunst van God
Terwijl ik op mijn zoveelste ´vrije´ dag een kop dampende chocolademelk voor mij heb staan overdenk ik mijn volgende blog. Het is een treurige dag. Ik hou niet van regen. Helemaal niet als ik binnen zit en het mijn huiskamer somber kleurt. Iets in mij wil schrijven, gewoon open kaart. Een ander deel houdt mij… Lees verder #MeToo en de gunst van God
Hypergrafie
Hypergrafie: de overweldigende aandrang om te schrijven. Het moeten schrijven, woorden die niet van je blijvende verrukking in de taalovergave, consumerend helemaal. Dat je geen pen vast hebt of keyboard voor je neusdan toch komen de woorden, ze laten je geen keusschrijven op muren van gedachtende belettering kan niet wachtenniet verbaal, maar puur geschreven materiaal.… Lees verder Hypergrafie
Zou je kiezen voor verleden?
#MentalAwareness Kwetsbaarheid. Waarom is iemand kwetsbaar op sociale media? Waarom zoveel openheid? Waarom deel ik wat ik deel. Dat ik een psycholoog bezoek? Er zijn werkelijk mensen die zich dit afvragen. En dat snap ik wel. Misschien omdat schrijven my backbone is. Misschien omdat ik graag begrip kweek. Ik zonder te kwetsen, van transparantie hou.… Lees verder Zou je kiezen voor verleden?
Biochemie enzo
Al zeker twee weken stapelen de thema's voor een blog zich op. Kleine aantekeningen staan in mijn agenda, ruwe woordschetsen opgeslagen op het bureaublad. Mysterieuze situaties bij cliënten, een combi van schedels en koffie, maar ook een stuk over plasgedrag in de zorg; het steeds even over elkaar heen moeten zeiken. Stukken waarvan ik denk… Lees verder Biochemie enzo
Wat zag God toen Hij jou maakte?
Wat zag God toen Hij jou maakte? Toen mij onlangs deze vraag gesteld werd zag ik direct een vulpen op mijn netvlies. Of nee. Ik voelde haar in mijn geest. Zag haar blind.Ik voelde haast de Beste Man glimlachen.Een zwarte vulpen met gouden stift. Eentje die zó fijn in de hand ligt, dat hij als… Lees verder Wat zag God toen Hij jou maakte?
Natasja Schreuder 