Hij ligt op bed een beetje te doezelen. Ik vind het allang prima want normaal scharrelt hij een beetje tussen mijn werkzaamheden door. Als ik de stofzuiger aanzet gaan zijn ogen even open, glimlacht hij en doezelt verder. Een minuut later kom ik aan bij het bed. Hij tilt vanuit zijn liggende positie achteloos zijn… Lees verder Ziek in je hoofd
Tag: Psychiatrie
De idiote koning
Zover als mijn herinneringen gaan schrijf ik. Er was echter één moment dat ik ineens zeker wist dat ik ook echt schrijfster wilde worden. Ik was 16 en zoekende op alle vlakken in mijn leven. Ik woonde op kamers en zat aan mijn houten tafeltje met pen en papier voor mijn neus. Ik had zojuist… Lees verder De idiote koning
C’est la vie
De bel is eraf getrokken. En ik durf nooit te hard op zijn deur te kloppen. De gaten zitten in het houtwerk, het onderste deel is beslagen met plaatwerk en de metalen deurknop zit los. Achter zijn deur heeft hij een enorme plank staan om de meeste kou buiten te houden die geluidstechnisch nogal faalt.… Lees verder C’est la vie
De kerstboom
In de hoek van de huiskamer, voor de tuindeur, staat een kerstboom. Het is nog lang geen kerst en ook niet net geweest. Het is een echte. Zijn pronkstuk. Het was één van de eerste dingen die hij aanschafte toen hij 17 jaar geleden rondom kerst zijn woning betrok. Het is ook vergane glorie. Een… Lees verder De kerstboom
Een tijdelijke zekerheid
Enigszins ongemakkelijk stond ze in de deuropening. Ze had hem open geduwd met haar voet en leek de stemming van haar psychiater in zich op te nemen. De twee koppen koffie in haar handen benadrukten de wens dat ze verwelkomt wilde worden voor een gesprek. Rogier glimlachte en knikte ter bemoediging terwijl hij opstond en… Lees verder Een tijdelijke zekerheid
Liefdesfilms
Liefdesfilms noemt hij ze. En hij wil ze met mij kijken. Ondanks vier waarschuwingen in twee maanden tijd bleef hij aandringen. Acuut was dat, voor mij, een bedreiging én een druppel. Ik werd boos. Hij was zo grensoverschrijdend dat mijn denken niet buiten het misbruik uit mijn jeugd kon op dat moment. Meneer weet niks… Lees verder Liefdesfilms
De rok en het einde
Ik kan het niet ontkennen. Er is tegenzin. In de laatste bespreking over deze cliënt heb ik duidelijk kunnen verwoorden dat ik hem nog een kans wil geven. Ja, hij is moeilijk. Zelfs onmogelijk, maar hij heeft al zoveel mensen weggejaagd dat ik vastbesloten was daar niet ook één van te zijn. Ja. Was. Het… Lees verder De rok en het einde
Een verhaal over poep
JP en ik gaan jaren terug in de tijd. Hij was één van mijn eerste vaste klanten. Een lichtgewicht smoezelig mannetje van in de 60, geobsedeerd door poep. Zijn eigen poep. Bij binnenkomst waren de inlichtingen standaard hoe vaak hij naar het toilet was geweest. Hij zei nooit ronduit: ‘Ik heb zo en zoveel gepoept,’… Lees verder Een verhaal over poep
Onzichtbaar
Het is maandag. Zoals elke week roep ik uiteindelijk haar naam door de brievenbus. Op de bel reageert ze niet, de telefoon eindigt op voicemail en alles zit potdicht waardoor ik niet naar binnen kan gluren. Ze slaapt. Dan ineens zie ik twee vingers de luxaflex opzij schuiven. Ze fronst en verdwijnt weer. Ik wacht… Lees verder Onzichtbaar
Beangstigend intiem
Er zit een rond raampje in de deur. De gang is donker. Ik hoor gestommel en dan ineens zie ik een witte rij tanden voor het raampje. Geen ogen, geen gezicht, alleen tanden, die net onder de bovenkant van het raampje zichtbaar zijn. Als de deur opengaat kijk ik op tegen een enorme negroïde man… Lees verder Beangstigend intiem
De muilkorf
Zodra ik de bel indruk barst er een orkest aan honden los. Het kabaal is oorverdovend en wordt luider als een oude baas de deur met een kiertje opent. ‘Ik ben van het Leger des Heils, uw nieuwe huishoudelijke hulp.’ ‘Ze zijn nogal enthousiast dus bereid u voor mevrouw.’ Zijn accent verraadt dat de man… Lees verder De muilkorf
Ode aan een psychiater
Ik was 19. Dakloos, beschadigd van top tot teen, met schulden, zonder inkomen en zwaar aan de grond werd ik door een vreemde afgeleverd op een afdeling psychiatrie. Ik zag het leven niet meer zitten, wars van het vechten tegen meerdere diagnoses die op mijn naam stonden en alle hoop en vertrouwen in een toekomst… Lees verder Ode aan een psychiater
De schrijfster
‘De schrijfster staat voor mijn deur!’ Ik lach en kijk in het blije gezicht van de kleine vrouw voor mij. In een paar seconden kan ik zien dat het goed met haar gaat. Ze is netjes gekleed al is haar haar één bonk klitten. ‘Heb je je boek bij je?!’ Het is het tweede dat… Lees verder De schrijfster
Ik ben een zware vrouw…
Doelgericht bukt hij voorover. Hij veegt een laagje stof van een stapel tijdschriften en kijkt mij even met een schuin oog aan. Ik weet al wat er gaat komen. Hij wil dat ik zijn dierbare tijdschriften lees. Dit is de tweede keer en opnieuw word ik bepaald bij geduld. Geduld en tact. Als hij mij… Lees verder Ik ben een zware vrouw…
Intiem etaleren
Met gepaste afschuw loop ik achter hem aan de trap op. Mijn blik strak gericht op het blauwe loskomende zeil van de treden. Berend doet dat met een reden, dat naaktlopen. Berend heeft de tik, of beter gezegd fobie niet te kunnen poepen als hij kleren aanheeft. Ik heb al tientallen keren gevraagd of hij… Lees verder Intiem etaleren
Ervaringsdeskundigheid en anti-psychotica
‘Wat ben je bruin geworden!’ roep ik enthousiast. ‘Ja joh, moet je kijken.’ Tom trekt ongegeneerd zijn joggingbroek naar beneden en neemt daarbij een stuk van de stretchband van zijn onderbroek mee. Schaamhaar springt in mijn blik en ik ben mij ineens sterk bewust van de oorsprong van het woord. Ik bloos. Toch grinnik ik… Lees verder Ervaringsdeskundigheid en anti-psychotica
PAAZ
Er is een beker verdwenen. Mijn medepatiënten kijken elkaar vluchtig met wat verdachtmakende blikken aan, zo gaat dat hier. De verloren sok is snel terecht. Daar kan je ook niet zoveel mee natuurlijk, met maar één sok. In mijn eerste week PAAZ blijkt al snel dat de dagopeningen om niet veel spectaculairs draait dan verloren… Lees verder PAAZ
Waanzinnig!
‘Jij hebt handdoeken van mij gestolen.’ Ik ben perplex en weet niets te zeggen. Het is vroeg. Eén van mijn beschadigdste vrouwelijke klanten opent acuut de aanval. Een aanval waarvan ik nu al weet dat het een uitdaging wordt deze terug te dringen tot één van haar waanvoorstellingen. Ik heb het bij deze tante namelijk… Lees verder Waanzinnig!
De spanning is om te snijden
Borderliners zijn ingewikkelde mensen. Getraumatiseerd in emotie en denken door (nare) levenservaringen. Op puntje regulatie scoren ze over het algemeen laag. Gebrek aan impulscontrole noemen we dat, net zoals ze onvoorspelbaar, manipulatief, destructief en onverzadigbaar zouden zijn. Deze schets is helaas wat veel dossiers kenbaar maakt. Maar ondanks dat deze persoonlijkheidsstoornis in zijn term 'grensgeval'… Lees verder De spanning is om te snijden
Douwe en de extra mijl
Douwe loopt tegen de zeventig. Hij lijdt aan serieuze exhibitionisme (lees: ongevraagd etaleren van de geslachtsdelen) een schizofrene aandoening (Lees: met wie spreekt u?) en een klassieke vorm van Gille de la Tourette. (Lees: onvoorzien vloeken in ongeschikte setting) Vandaag sprak ik de thuisbegeleidster die deze ingewikkelde man het leven een beetje doorhelpt. Ze vertelt… Lees verder Douwe en de extra mijl
Natasja Schreuder 