Als je niet kunt dansen, ritme een begrip is en problemen hebt met inparkeren, dan denk je niet gelijk aan iemand die moeite heeft met het gegeven 4x8. En als je kookt op intuïtie, gevoel voor tijd nogal tijdloos blijkt, gewicht geen inhoud heeft en leeftijd je niets zegt dan zie je daar geen duidelijke… Lees verder Dyscalculie: Als je niet kunt dansen (met getallen)
Tag: Humor
De manier waarop
Mijn deur klemt. Ik denk aan ex-Manlief. Zijn laatst binnengedruppelde post ligt op mijn bijrijdersstoel. Soepel stuur ik mijn glanzend blauwe auto het industrie gebied in waar mijn ex waarschijnlijk aan het klussen is. Alles aan hem is perfect.Behalve dat zijn deur klemt. Het is iets kleins waar ik mij aan irriteer. Gecombineerd met post en… Lees verder De manier waarop
Gespreks Geneugten – Hoe dan?!
‘Ik heb je echt even nodig om Tommy weer op poot te helpen zodat mijn stoere look herstelt wordt. Ralph is mij wat te soft voor sommige gelegenheden en ondanks dat ze beide mijn beste vrienden zijn, kan ik het niet hebben als er eentje afhaakt. Letterlijk. Het doet pijn.’Grinnikend pakt de opticien, een beste… Lees verder Gespreks Geneugten – Hoe dan?!
Gespreks Geneugten – Probleem
Na een jaar dromen is het zover. Ik heb mijn eigen auto. Ted. Dieper blauw ken ik zelfs in ogen niet. Ja, echt. Ik ben verliefd. En wat een vrijheid brengt die liefde! Maar vleugels had ze niet. Die naam. Daar ben ik de fout in gegaan. Geef het beestje een naam en je gaat… Lees verder Gespreks Geneugten – Probleem
Gespreks Geneugten – Boeiend
Het is geen geheim dat ik bij de politie wil. Dit is nog steeds een (uitgesteld) streven. Deels op deze basis leerde ik mijn huidige partner kennen; op de sportschool. Inmiddels zijn onze levens iets meer verweven dan ambities en sport en staan we samen verhuisdozen uit te pakken. Zij de hare, ik de mijne… Lees verder Gespreks Geneugten – Boeiend
Gespreks Geneugten – Wees
Als taalfanatenmensenmens heb ik regelmatig gesprekken die ik zo voor een dialoog in een boek zou gebruiken. Vooral de gesprekken met kinderen en vreemden blinken uit. Maar hoe grappig en interessant kan de communicatie met je partner, op je werk of een callcentermedewerker wel niet uitpakken? Hierbij introduceer ik gespreksgeneugten, korte tekstjes ter vermaak. De… Lees verder Gespreks Geneugten – Wees
Sorry, ik heb je niet begrepen…
Het begon de eerste avond. Ik zit lekker opgekruld op de bank binnen de warme en welkome sfeer van de vrienden waar ik een tijdelijk onderkomen heb.Met enige argwaan mijnerzijds op gebied van hightech is eerder die avond Google aan mij geïntroduceerd. Ik heb geen idee in welk ei ik heb geleefd sinds Google Home/Assistent… Lees verder Sorry, ik heb je niet begrepen…
Gepaste trots – een billenblog
Stiekem geef ik deze titel alleen omdat ik weet dat het lezers trekt. Beetje misleidend, en toch ook weer niet. Geheel in lijn van mijn vorige schrijfsel ‘ik en mijn grote mond’ ga ik even lekker los. Over gepaste trots. Oké en een beetje over billen dan. Ik ben acht maanden, twee en half seizoen,… Lees verder Gepaste trots – een billenblog
Bevalt het?
Niet heel lang geleden was ik in discussie met God over het thema genezing. Wonderen bestaan, ik heb ze zien gebeuren, ik heb ervoor gebeden en ik heb ze ervaren. Maar als christen weet ik dat ik weet dat ik weet dat er meer voor ons klaar ligt dat we soms, heel eerlijk, gewoon niet… Lees verder Bevalt het?
Spoel maar door
‘Hij zeek er overheen! Echt! Hij zeek er gewoon overheen!’Het is altijd wel wat bij Sandy.Ze staat zo groot en bombastisch de aanloop van haar verhaal te vertellen dat ook ik steeds harder begin te lachen. Ook Sandy’s partner Joep, die geregeld aanwezig is tijdens onze zorgmomenten, buldert van het lachen. Ik weet dat het… Lees verder Spoel maar door
Het Thaise slachthuis
‘Jij denkt toch serieus niet dat ik nou nog kan sporten vanavond?!’Aan de andere kant van de lijn barst Kim aka de Beul uit voorgaande verhalen, in lachen uit.‘Uhh, nee dat denk ik niet...’ grinnikt ze, wetende waar ik op doel, ‘morgen óf overmorgen voel je je vast beter!’‘Je hebt zojuist mijn eerste echte vakantiedag… Lees verder Het Thaise slachthuis
De vijand van het beste
‘De koffie is op!’Het is het eerste wat hij zegt als ik binnenkom.Ik grinnik terwijl ik mijn jas uitdoe en mijn tas wegzet. Ik taxeer snel de woning en ben weer eens verbaasd over hoe iemand in een week tijd zoveel chaos kan creëren. Toch is meneer een toffe peer en een leuke klant om… Lees verder De vijand van het beste
Op m’n heupen
‘Schat... Je verbaast me,’ het is het eerste wat Manlief zegt als ik thuiskom van het werk. Ik heb over een half uur mijn sportles staan en ben gehaast maar nu ook nieuwsgierig. Ik verbaas Manlief na 12 jaar niet zo snel meer.‘Wat?’ vraag ik terwijl ik mijn werkkleren omruil voor mijn sportkleding. Met een… Lees verder Op m’n heupen
Ziek in je hoofd
Hij ligt op bed een beetje te doezelen. Ik vind het allang prima want normaal scharrelt hij een beetje tussen mijn werkzaamheden door. Als ik de stofzuiger aanzet gaan zijn ogen even open, glimlacht hij en doezelt verder. Een minuut later kom ik aan bij het bed. Hij tilt vanuit zijn liggende positie achteloos zijn… Lees verder Ziek in je hoofd
Het zijn de kleine dingen
Even een blogje uit de losse pols. Gewoon omdat mijn plotselinge nachtdienst er bijna opzit en ik zo blij word van die kleine dingetjes. Zo appt net de collega die mij zo aflost of hij nog even een redbull of wat anders moet scoren bij het tankstation voor me. Ik overtuig hem dat ik klaarwakker… Lees verder Het zijn de kleine dingen
BliepBliep
BliepBliep... Ik hoor hoe de pas tegen de klink slaat. De geautomatiseerde deur is nu van buitenaf ontgrendeld. Mijn deur! Mijn ogen schieten open. Of ik klaarwakker ben weet ik niet. Mijn mond doet in ieder geval niets. Ik lig in een donkere kamer van het hostel waar ik een paar uur geleden mijn late… Lees verder BliepBliep
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 2)
Deel 2: Inventief en divers Het begint een bekend gezicht te worden: het grote gele hostel waar ik sinds Corona (het is qua aanduiding al een tijdperk) twee dagen per week extra werk. Waar ik drie weken geleden het idee had dat mijn collega’s van het Leger en de samenwerkende instellingen uit blog 1: ‘het… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 2)
Dokter afwas
De muren in mijn flat zijn van karton. De Formule1 en het doortrekken van mijn naaste buur, de ontroostbare baby en zijn irritante troost muziekje van schuin beneden, de krolse kat en dwarse papegaai van recht onder, zelfs ruzies van één hoog dringen tot op mijn derde etage. Ik haal mijn schouders erover op. Ik… Lees verder Dokter afwas
Pijn om van te houden
Ik ben al bezweet voordat ik het zaaltje instap. Ik heb mij rot gefietst om op tijd te komen en het eerste wat ik denk is: ‘Ah oh...’ Ik heb mij bewust niet ingelezen omdat je sommige dingen gewoon niet van te voren moet willen weten, maar bij de eerste aanblik is het glashelder. Allemaal… Lees verder Pijn om van te houden
Mijn expeditie eetproef en goed
Ze is nogal recalcitrant. Oftewel opstandig. Tegelijkertijd is het een lieverd. Een stevige tante die altijd vrolijk de deur opent en direct ongedwongen babbelt over haar werkweek bij de groenvoorziening. Er is één dag per week dat ze vrij is, deze dag is aanzienlijk drukker dan de rest omdat ze boodschappen moet doen voor haar… Lees verder Mijn expeditie eetproef en goed
Natasja Schreuder 