Scheiden is misschien wel het zwart-witste fenomeen dat ik bij leven ken. (De dood wint het.)En toch heeft het iets paradoxaals, een grijs gebied. Feitelijk is het een gescheurd papiertje. En niet alleen in de letterlijke zin. Voor mij biedt dit perspectief, omdat mijn echtscheiding niet anders kon. Maar er is verdriet dat kenmerken van… Lees verder Het gescheurde papiertje
Tag: Hoop
Schor van het schreeuwen
Ik roep tot God, de Allerhoogste, tot God, die Zijn werk aan mij voltooien zal.Psalm 53:7Op het moment dat ik besloot de cognitieve test alleen te doen wist ik dat het me fataal zou worden. Ik wist dat ik het niet zou halen. Waar ik eerder op Facebook dapper bovenstaand Schriftgedeelte deelde omdat ik mij… Lees verder Schor van het schreeuwen
Een tijdelijke zekerheid
Enigszins ongemakkelijk stond ze in de deuropening. Ze had hem open geduwd met haar voet en leek de stemming van haar psychiater in zich op te nemen. De twee koppen koffie in haar handen benadrukten de wens dat ze verwelkomt wilde worden voor een gesprek. Rogier glimlachte en knikte ter bemoediging terwijl hij opstond en… Lees verder Een tijdelijke zekerheid
In 45 minuten een heel leven
Hij blaft en rent tegelijk. En dan ineens heel dichtbij ontbloot hij zijn tanden en gromt. Het moment gaat zo snel dat ik mijn paraplu op mijn hem richt om hem te beletten mij aan te vallen en boots een oerachtig gromgeluid na. De eigenaar nergens te bekennen. Het werkt. De hond is waarschijnlijk meer… Lees verder In 45 minuten een heel leven
Eens kwetsbaar… Altijd?
Ik heb lang aangeschopt tegen het stigma ‘eens kwetsbaar, altijd kwetsbaar.’ Alsof ik een tweederangsburger ben. En ik schop er nog steeds tegenaan. Een term, kreet of feit dat gebruikt wordt als ‘toepassing’ op ervaringsdeskundigen binnen de maatschappelijk en GGZ gerelateerde zorg. Kwetsbare mensen. Hoewel: Een ervaringsdeskundige is iemand die zelf hersteld is van een… Lees verder Eens kwetsbaar… Altijd?
Ze is geen winstoogmerk
Als ik bij haar binnenkom ziet mevrouw Tina* eruit als de vrouw die ik drie jaar geleden leerde kennen. Bokkig, ontoegankelijk en bits. Enigszins zorgmijdend. Ze reageert grillig op mijn goedemorgen en kijkt met een boze blik langs mij naar de deur. Ik zie dat de steunkousen ontbreken als ze haar blik zuchtend op haar benen werpt. … Lees verder Ze is geen winstoogmerk
Dank van een Dichter
Iedereen schrijft wel eens een gedicht. Dat maakt je niet gelijk een dichter. Pas als de woorden blijven komen, met tij en ontij, in rozengeur, maneschijn en met bakken stront; dat de zinnen blijven zoeken naar bestaansrecht... Dan ben je dichter. Taal heeft in de loop der jaren een steeds groter stuk van mijn brein… Lees verder Dank van een Dichter
Biochemie enzo
Al zeker twee weken stapelen de thema's voor een blog zich op. Kleine aantekeningen staan in mijn agenda, ruwe woordschetsen opgeslagen op het bureaublad. Mysterieuze situaties bij cliënten, een combi van schedels en koffie, maar ook een stuk over plasgedrag in de zorg; het steeds even over elkaar heen moeten zeiken. Stukken waarvan ik denk… Lees verder Biochemie enzo