Pas NU kan ik er gehoor aan geven, een dag voor het nieuwejaar.Al maanden geeft WordPress notificaties van mijn mensenverhaal.com, een blog die tot mijn grote verassing ondanks de weinige activiteit nog dagelijks actief bezocht wordt. Al maanden swipe ik de notificaties weg wat te plaatsen, ze is altijd blijven broeien op de achtergrond.En daar… Lees verder De Pauzeknop – een tijdelijk afscheid
Categorie: Schrijven
Dyscalculie: Als je niet kunt dansen (met getallen)
Als je niet kunt dansen, ritme een begrip is en problemen hebt met inparkeren, dan denk je niet gelijk aan iemand die moeite heeft met het gegeven 4x8. En als je kookt op intuïtie, gevoel voor tijd nogal tijdloos blijkt, gewicht geen inhoud heeft en leeftijd je niets zegt dan zie je daar geen duidelijke… Lees verder Dyscalculie: Als je niet kunt dansen (met getallen)
Bot en onbeleefd
Sinds blogheugenis schrijf ik online verhalen over mensen en hun verhalen. Mensen wiens verhalen ik leer kennen door met ze in contact te staan of te spreken. Verhalen met een lach en een traan. Verhalen, die vaak over mijn werk gaan. 6 weken geleden ben ik binnen het Leger des Heils overgegaan op een nieuwe… Lees verder Bot en onbeleefd
De mindfuck van ambitie
start each day with a smile Een beetje verloren kijk in mijn vuilnisbak.Bóvenop de boventallige administratie ligt mijn laatste jaar.Als punt erop gekwakt.Voorzichtig wel, want het was confronterend.Het is mijn jaar als ambulant werker. De agenda is afgelopen jaar door het vele gebruik uit elkaar gevallen. Net als ik trouwens…Groei in de visvijver van zorglandNog… Lees verder De mindfuck van ambitie
De drukste onderneming ooit
Ik ben een soort van stukgelopen binnen mijn werk. Eigenlijk besefte ik mij dit pas toen ineens mijn loopbaan 1,5 jaar geleden gillend van de grond kwam. En dat ik goed ben in wat ik doe. De arrogantie is het uitleggen waard. Van mijn leidinggevende kreeg ik doorgroeimogelijkheden die mijn proces binnen de politieprocedure zouden… Lees verder De drukste onderneming ooit
Gebroken licht
Vandaag is het de international ComingOutDay. De eerste die ik bewust meemaak met een mening en beleving van binnenuit. Ook de eerste ComingOutDay die ik als uit de kast gekomen christelijke insider meemaak in de beleving hoe mijn persoonlijke buitenwereld hier mee omgaat. Een persoonlijke ervaring met mijn buitenwereld die, nota bene, op zo'n Internationale… Lees verder Gebroken licht
Het dertigers dilemma – allemaal hetzelfde
Vorig jaar augustus nam ik op mijn eerste vakantiedag een massage en lag drie weken op balkon, bank of bed. Ik had vier maanden fulltime gewerkt waaronder in een noodopvang rondom Corona en had zoveel gegeven dat ik volledig was opgebrand. De drie weken die volgde waren ontspannen en genoeg om weer op de rit… Lees verder Het dertigers dilemma – allemaal hetzelfde
Dank offer
Oei, het gebeurt me niet vaak, maar uitgerekend vanochtend wel. Ik ben een opgeslagen document kwijt. En ik baal ervan, het was namelijk een concept voor deze dag. De dag van mijn boekpresentatie. Vandaag wordt ‘Kwetsbaar op de rand’ gepresenteerd binnen het Leger des Heils: een verzameling van de blogs die ik al jaren deel… Lees verder Dank offer
Laat los… en heb lief
Toen Manlief en ik twaalf jaar geleden in onze geheel aan romantiek ontberende relatie in de file op de A9 tot besluit kwamen ‘maar gewoon te trouwen’, dacht ik te weten waar ik aan begon.Ik was naïef. Het huwelijk, iets waar ik mij serieus nooit maar dan ook nooit aan dacht te verbinden, was stiekem… Lees verder Laat los… en heb lief
De zintuigen voorbij
We horen, voelen, ruiken, proeven en zien. Soms zo uitermate gefocust op wat binnenkomt via deze kanalen dat we voorbij gaan aan wat belangrijk is : verbinding, de zintuigen voorbij. Even de dichter in mij afgestoft, mijn poëtische passie de vrije teugels gegeven 😊
De schrijvende bedelaar
Een schrijver zonder lezers is een gesloten boek. Het is even triest als een bedelaar zonder omstanders.Wist je dat ik schrijf voor jou?Dat ik stiekem afhankelijk ben van jou?Het zou namelijk ijdelheid zijn als ik claim voor mijzelf te schrijven. Misschien is het arrogant dat ik jou nu ga overtuigen dat jij mijn doel en… Lees verder De schrijvende bedelaar
Het zijn de kleine dingen
Even een blogje uit de losse pols. Gewoon omdat mijn plotselinge nachtdienst er bijna opzit en ik zo blij word van die kleine dingetjes. Zo appt net de collega die mij zo aflost of hij nog even een redbull of wat anders moet scoren bij het tankstation voor me. Ik overtuig hem dat ik klaarwakker… Lees verder Het zijn de kleine dingen
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 5)
Deel 5: Onfortuinlijk dakloos. Maar ook veiligheid, feest en vrede. Ik ben nog niet binnen of ik ren alweer naar buiten. Krachttermen en ziektes vliegen door de lucht als kanonskogels. Voor ik de situatie echt in kan schatten zie ik dat het gaat om twee bewoners die ik voor het goede maar even als ‘aaibaar’… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 5)
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 4)
Deel 4: Het virus op afstand In de notulen van de vergadering lees ik dat wij op de opvang, net als de rest van Nederland, een beetje laks worden in het bewaren van de afstand. Het is waar. Het is ronduit vermoeiend om alsmaar bewoners, die net iets te dicht op elkaar gezellig staan te… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 4)
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 3)
Deel 3: Impact van het nieuwe normaal Hij ziet eruit alsof hij mij elk moment een kopstoot kan geven. Intuïtief doe ik een stap achteruit, toch blijf ik hem aankijken omdat ik ergens ook het idee heb mijn mannetje te moeten staan. De twee bewoners naast het opgewonden standje staan schaapachtig te lachen terwijl ik… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 3)
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 2)
Deel 2: Inventief en divers Het begint een bekend gezicht te worden: het grote gele hostel waar ik sinds Corona (het is qua aanduiding al een tijdperk) twee dagen per week extra werk. Waar ik drie weken geleden het idee had dat mijn collega’s van het Leger en de samenwerkende instellingen uit blog 1: ‘het… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 2)
Het Leger des Heils Amsterdam in Coronamodus (deel 1)
Deel 1: Het begin getackeld... Velen van jullie kennen en lezen mijn blog vanwege mijn schrijfsels over mijn werk bij het Leger des Heils. Het zou voor mij, als schrijfster en medewerker van het Leger een gemiste kans zijn jullie niet ook in dit Corona tijdperk mee te nemen in de ontwikkelingen van mijn organisatie… Lees verder Het Leger des Heils Amsterdam in Coronamodus (deel 1)
De idiote koning
Zover als mijn herinneringen gaan schrijf ik. Er was echter één moment dat ik ineens zeker wist dat ik ook echt schrijfster wilde worden. Ik was 16 en zoekende op alle vlakken in mijn leven. Ik woonde op kamers en zat aan mijn houten tafeltje met pen en papier voor mijn neus. Ik had zojuist… Lees verder De idiote koning
Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Oké, op deze stormachtige dag ben ik fijn achter mijn pc gekropen voor wat schrijfwerk. Even mijn hoofd ‘uit’ zetten, want zo werkt schrijven voor mij. Ik was net bezig met een nieuwe, vermakelijke blog over één van mijn klanten toen ik het niet kon laten om toch even mijn mail te checken. De zoveelste… Lees verder Solliciteren, Keihard balen en weer door…
De schrijfster
‘De schrijfster staat voor mijn deur!’ Ik lach en kijk in het blije gezicht van de kleine vrouw voor mij. In een paar seconden kan ik zien dat het goed met haar gaat. Ze is netjes gekleed al is haar haar één bonk klitten. ‘Heb je je boek bij je?!’ Het is het tweede dat… Lees verder De schrijfster
Natasja Schreuder 