Toen Manlief en ik twaalf jaar geleden in onze geheel aan romantiek ontberende relatie in de file op de A9 tot besluit kwamen ‘maar gewoon te trouwen’, dacht ik te weten waar ik aan begon.Ik was naïef. Het huwelijk, iets waar ik mij serieus nooit maar dan ook nooit aan dacht te verbinden, was stiekem… Lees verder Laat los… en heb lief
Categorie: Roemenie
Als armoede in je huiskamer slaapt
Ze is acht jaar jong als ze op het station wordt gedumpt. Haar haren in inktzwarte vlechten, haar voetjes bloot maar schoon. Ze is bang. Mama is een week geleden overleden, papa zit aan de drank. Als hij haar van de paardenkar afduwt en zij smeekt mee te mogen gaan, naar waar dan ook, roept… Lees verder Als armoede in je huiskamer slaapt
Het virus van de zendeling
Mijn thuiskomst was spannend. Even leek het erop dat ik gerepatrieerd moest worden vanuit Texas, maar uiteindelijk kon ik last minute toch met een reguliere vlucht. Ik vloog Nederland uit voordat alle maatregelen genomen werden en landde pas weer toen Corona ook volop in Nederland woekerde. De kennismaking met ‘Covid - Nederland’ was creepy. De… Lees verder Het virus van de zendeling
Nood, leugens en een pop
‘Eten, eten!’ Onaangekondigd loopt ze met deze woorden ons terrein op. Twee jonge tieners volgen. Nelly heet ze. Nelly is een kleine zigeuner die er vies en onverzorgd uitziet. De meiden die achter haar staan dragen geschaafde kleding, slippers waar amper een zool onder zit en slaan hun ogen neer als ik ze aankijk. Nelly… Lees verder Nood, leugens en een pop
Een bizarre begrafenis
'Ga je mee naar een begrafenis?' 'Ik heb geen gepaste kleding aan... ' Onze vriend wuift mijn commentaar weg. Hij heeft gelijk. Weinigen zullen gepaste kleding aan hebben. Zonder mijn twijfel te overwegen sla ik mijn schrijfblok dicht en stap mijn laarsjes in. Met een noodgang rijden we de zandwegen van het steeds armer wordende… Lees verder Een bizarre begrafenis
De schrijfster
‘De schrijfster staat voor mijn deur!’ Ik lach en kijk in het blije gezicht van de kleine vrouw voor mij. In een paar seconden kan ik zien dat het goed met haar gaat. Ze is netjes gekleed al is haar haar één bonk klitten. ‘Heb je je boek bij je?!’ Het is het tweede dat… Lees verder De schrijfster
God is geen stille God.
Drie weken geleden nam ik tijdelijk afscheid van Manlief omdat hij voor twee weken weer op zendingsreis naar Roemenië ging. Deze trip kon ik niet mee omdat ik mijn re-integratie proces op het werk ben begonnen. Onverhoopt kreeg mijn held en echtgenoot halverwege zijn reis last van extreme hartritme stoornissen waarbij zijn hart de ene… Lees verder God is geen stille God.
Heimwee
Ik zou willen dat ik een blog kon schrijven over alle geweldig barmhartige dingen die ik gedaan heb in Roemenië, maar dat zou slechts de helft van het verhaal zijn. Of eigenlijk nog niet eens. Ik heb minstens 17 uur per dag geslapen, de meeste dagen dan. Ik heb altijd gedacht dat het iets kinderachtigs… Lees verder Heimwee
Schrijver ontmoet Personage
Ik heb vandaag een bezoek gebracht aan één van de hoofdpersonen van mijn laatste boek. Het was niet zoals ik het beschreven heb.