Sinds blogheugenis schrijf ik online verhalen over mensen en hun verhalen. Mensen wiens verhalen ik leer kennen door met ze in contact te staan of te spreken. Verhalen met een lach en een traan. Verhalen, die vaak over mijn werk gaan. 6 weken geleden ben ik binnen het Leger des Heils overgegaan op een nieuwe… Lees verder Bot en onbeleefd
Categorie: LDH
De mindfuck van ambitie
start each day with a smile Een beetje verloren kijk in mijn vuilnisbak.Bóvenop de boventallige administratie ligt mijn laatste jaar.Als punt erop gekwakt.Voorzichtig wel, want het was confronterend.Het is mijn jaar als ambulant werker. De agenda is afgelopen jaar door het vele gebruik uit elkaar gevallen. Net als ik trouwens…Groei in de visvijver van zorglandNog… Lees verder De mindfuck van ambitie
De drukste onderneming ooit
Ik ben een soort van stukgelopen binnen mijn werk. Eigenlijk besefte ik mij dit pas toen ineens mijn loopbaan 1,5 jaar geleden gillend van de grond kwam. En dat ik goed ben in wat ik doe. De arrogantie is het uitleggen waard. Van mijn leidinggevende kreeg ik doorgroeimogelijkheden die mijn proces binnen de politieprocedure zouden… Lees verder De drukste onderneming ooit
Dank offer
Oei, het gebeurt me niet vaak, maar uitgerekend vanochtend wel. Ik ben een opgeslagen document kwijt. En ik baal ervan, het was namelijk een concept voor deze dag. De dag van mijn boekpresentatie. Vandaag wordt ‘Kwetsbaar op de rand’ gepresenteerd binnen het Leger des Heils: een verzameling van de blogs die ik al jaren deel… Lees verder Dank offer
Kom je op mijn uitvaart?
Onze zorg stopte een tijdje geleden al. En toch maakte je contact. Zoals we af en toe nog even een appje deden. Het was anderhalve week geleden. Je deed het precies zoals je altijd deed. Je viel gewoon met de deur in huis.‘Ik heb nog een paar dagen. Misschien weken.’Mijn werktelefoon lag al een halve… Lees verder Kom je op mijn uitvaart?
I have a dream
Ik heb een droom.Het is niet een uiteenzetting van het vurige pleidooi van Martin Luther King over burgerrechten, gelijkheid en vrijheid. Wel tipt het tegen hetzelfde soort bevlogenheid. Deze doortastende dominee stort dan ook plots zijn hart in mij uit terwijl ik mijmer over mijn zoveelste 'probleemgeval', waar ik buiten de lijntjes oplossingen voor zie.… Lees verder I have a dream
Spoel maar door
‘Hij zeek er overheen! Echt! Hij zeek er gewoon overheen!’Het is altijd wel wat bij Sandy.Ze staat zo groot en bombastisch de aanloop van haar verhaal te vertellen dat ook ik steeds harder begin te lachen. Ook Sandy’s partner Joep, die geregeld aanwezig is tijdens onze zorgmomenten, buldert van het lachen. Ik weet dat het… Lees verder Spoel maar door
De vijand van het beste
‘De koffie is op!’Het is het eerste wat hij zegt als ik binnenkom.Ik grinnik terwijl ik mijn jas uitdoe en mijn tas wegzet. Ik taxeer snel de woning en ben weer eens verbaasd over hoe iemand in een week tijd zoveel chaos kan creëren. Toch is meneer een toffe peer en een leuke klant om… Lees verder De vijand van het beste
Ziek in je hoofd
Hij ligt op bed een beetje te doezelen. Ik vind het allang prima want normaal scharrelt hij een beetje tussen mijn werkzaamheden door. Als ik de stofzuiger aanzet gaan zijn ogen even open, glimlacht hij en doezelt verder. Een minuut later kom ik aan bij het bed. Hij tilt vanuit zijn liggende positie achteloos zijn… Lees verder Ziek in je hoofd
Het Leger des Heils in Corona Modus (Laatste deel)
Deel 6: Aan het einde van alles kom je aan de staart ‘Echt!?’ Uit ontroering open ik mijn armen.‘Zie je het aan me of zo?’‘Natuurlijk, je straalt van top tot teen.’Ik heb de laatste drie maanden zoveel serieuze gesprekken volgens RIVM richtlijnen met haar gevoerd dat het onmogelijk is dit niet ook lijfelijk te delen.… Lees verder Het Leger des Heils in Corona Modus (Laatste deel)
Het zijn de kleine dingen
Even een blogje uit de losse pols. Gewoon omdat mijn plotselinge nachtdienst er bijna opzit en ik zo blij word van die kleine dingetjes. Zo appt net de collega die mij zo aflost of hij nog even een redbull of wat anders moet scoren bij het tankstation voor me. Ik overtuig hem dat ik klaarwakker… Lees verder Het zijn de kleine dingen
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 5)
Deel 5: Onfortuinlijk dakloos. Maar ook veiligheid, feest en vrede. Ik ben nog niet binnen of ik ren alweer naar buiten. Krachttermen en ziektes vliegen door de lucht als kanonskogels. Voor ik de situatie echt in kan schatten zie ik dat het gaat om twee bewoners die ik voor het goede maar even als ‘aaibaar’… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 5)
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 4)
Deel 4: Het virus op afstand In de notulen van de vergadering lees ik dat wij op de opvang, net als de rest van Nederland, een beetje laks worden in het bewaren van de afstand. Het is waar. Het is ronduit vermoeiend om alsmaar bewoners, die net iets te dicht op elkaar gezellig staan te… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 4)
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 3)
Deel 3: Impact van het nieuwe normaal Hij ziet eruit alsof hij mij elk moment een kopstoot kan geven. Intuïtief doe ik een stap achteruit, toch blijf ik hem aankijken omdat ik ergens ook het idee heb mijn mannetje te moeten staan. De twee bewoners naast het opgewonden standje staan schaapachtig te lachen terwijl ik… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 3)
Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 2)
Deel 2: Inventief en divers Het begint een bekend gezicht te worden: het grote gele hostel waar ik sinds Corona (het is qua aanduiding al een tijdperk) twee dagen per week extra werk. Waar ik drie weken geleden het idee had dat mijn collega’s van het Leger en de samenwerkende instellingen uit blog 1: ‘het… Lees verder Het Leger des Heils in Coronamodus (deel 2)
Het Leger des Heils Amsterdam in Coronamodus (deel 1)
Deel 1: Het begin getackeld... Velen van jullie kennen en lezen mijn blog vanwege mijn schrijfsels over mijn werk bij het Leger des Heils. Het zou voor mij, als schrijfster en medewerker van het Leger een gemiste kans zijn jullie niet ook in dit Corona tijdperk mee te nemen in de ontwikkelingen van mijn organisatie… Lees verder Het Leger des Heils Amsterdam in Coronamodus (deel 1)
Kleintjes voor de zorg
Wat mooi hoe je met handen die niet mogen schudden nu toch echt verbindt in elkaar doet slaan juist nu alles anders is Wat mooi hoe jullie die normaliter weleens worden vergeten de wereld nu doen weten dat je doet waarvoor jullie staan ook nu alles anders is Wat mooi Niet anders mooi Nee. Gewoon… Lees verder Kleintjes voor de zorg
Mijn expeditie eetproef en goed
Ze is nogal recalcitrant. Oftewel opstandig. Tegelijkertijd is het een lieverd. Een stevige tante die altijd vrolijk de deur opent en direct ongedwongen babbelt over haar werkweek bij de groenvoorziening. Er is één dag per week dat ze vrij is, deze dag is aanzienlijk drukker dan de rest omdat ze boodschappen moet doen voor haar… Lees verder Mijn expeditie eetproef en goed
Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Oké, op deze stormachtige dag ben ik fijn achter mijn pc gekropen voor wat schrijfwerk. Even mijn hoofd ‘uit’ zetten, want zo werkt schrijven voor mij. Ik was net bezig met een nieuwe, vermakelijke blog over één van mijn klanten toen ik het niet kon laten om toch even mijn mail te checken. De zoveelste… Lees verder Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Van je fouten leren
Maartje gebruikt. Wat ze gebruikt is niet zo belangrijk. Wel dat haar leven erdoor beheerst wordt. Ik weet nooit zo goed hoe ik Maartje aantref. Soms is ze bewust nuchter vanuit het principe dat ik kom, soms vanuit geldgebrek maar veel vaker is ze zo high dat ze door de bomen het bos niet meer… Lees verder Van je fouten leren
Natasja Schreuder 