Ik schrik mij te pletter. Hij komt uit het niets.Heb ik signalen gemist? Mijn hersens registeren de dreun.Overrompeld kijk ik mijn gesprekspartner aan. Ik zie aan hem dat mijn schok hem net zo schokt. Ik kan dan ook niets anders dan hem woordeloos aankijken. Ik kies én bevries.Iedereen mag zomaar in mijn zone komen en… Lees verder Twee blauwe ogen
Categorie: Huwelijk
De manier waarop
Mijn deur klemt. Ik denk aan ex-Manlief. Zijn laatst binnengedruppelde post ligt op mijn bijrijdersstoel. Soepel stuur ik mijn glanzend blauwe auto het industrie gebied in waar mijn ex waarschijnlijk aan het klussen is. Alles aan hem is perfect.Behalve dat zijn deur klemt. Het is iets kleins waar ik mij aan irriteer. Gecombineerd met post en… Lees verder De manier waarop
Het dertigers dilemma – allemaal hetzelfde
Vorig jaar augustus nam ik op mijn eerste vakantiedag een massage en lag drie weken op balkon, bank of bed. Ik had vier maanden fulltime gewerkt waaronder in een noodopvang rondom Corona en had zoveel gegeven dat ik volledig was opgebrand. De drie weken die volgde waren ontspannen en genoeg om weer op de rit… Lees verder Het dertigers dilemma – allemaal hetzelfde
Het gescheurde papiertje
Scheiden is misschien wel het zwart-witste fenomeen dat ik bij leven ken. (De dood wint het.)En toch heeft het iets paradoxaals, een grijs gebied. Feitelijk is het een gescheurd papiertje. En niet alleen in de letterlijke zin. Voor mij biedt dit perspectief, omdat mijn echtscheiding niet anders kon. Maar er is verdriet dat kenmerken van… Lees verder Het gescheurde papiertje
Thuiskomen
Thuiskomen is een werkwoord. De definitie is vrij simpel: terugkeren naar je eigen woning. De woordherkomst van thuiskomen is een samenstelling van huis en komen. Een samenvoeging van plaats of zaken die samenkomen. Taal technisch vind ik dit schitterend. Het ‘huis’ als de plaats en het ‘komen’ als het proces/de zaak ergens naartoe te bewegen.… Lees verder Thuiskomen
Laat los… en heb lief
Toen Manlief en ik twaalf jaar geleden in onze geheel aan romantiek ontberende relatie in de file op de A9 tot besluit kwamen ‘maar gewoon te trouwen’, dacht ik te weten waar ik aan begon.Ik was naïef. Het huwelijk, iets waar ik mij serieus nooit maar dan ook nooit aan dacht te verbinden, was stiekem… Lees verder Laat los… en heb lief
Als armoede in je huiskamer slaapt
Ze is acht jaar jong als ze op het station wordt gedumpt. Haar haren in inktzwarte vlechten, haar voetjes bloot maar schoon. Ze is bang. Mama is een week geleden overleden, papa zit aan de drank. Als hij haar van de paardenkar afduwt en zij smeekt mee te mogen gaan, naar waar dan ook, roept… Lees verder Als armoede in je huiskamer slaapt
Op m’n heupen
‘Schat... Je verbaast me,’ het is het eerste wat Manlief zegt als ik thuiskom van het werk. Ik heb over een half uur mijn sportles staan en ben gehaast maar nu ook nieuwsgierig. Ik verbaas Manlief na 12 jaar niet zo snel meer.‘Wat?’ vraag ik terwijl ik mijn werkkleren omruil voor mijn sportkleding. Met een… Lees verder Op m’n heupen
Het virus van de zendeling
Mijn thuiskomst was spannend. Even leek het erop dat ik gerepatrieerd moest worden vanuit Texas, maar uiteindelijk kon ik last minute toch met een reguliere vlucht. Ik vloog Nederland uit voordat alle maatregelen genomen werden en landde pas weer toen Corona ook volop in Nederland woekerde. De kennismaking met ‘Covid - Nederland’ was creepy. De… Lees verder Het virus van de zendeling
R.I.P Romantiek
Ik beken schuld. Manlief was het niet. Ik heb zelf de romantiek in mijn huwelijk de das omgedaan. Nee, niet omdat ik een keer mijn benen niet heb geschoren of omdat ik al lepeltje lepeltje liggend een scheet laat. Ook niet omdat ik niet zo nu en dan een kaarsje aansteek of mij lekker uitsloof… Lees verder R.I.P Romantiek
God is geen stille God.
Drie weken geleden nam ik tijdelijk afscheid van Manlief omdat hij voor twee weken weer op zendingsreis naar Roemenië ging. Deze trip kon ik niet mee omdat ik mijn re-integratie proces op het werk ben begonnen. Onverhoopt kreeg mijn held en echtgenoot halverwege zijn reis last van extreme hartritme stoornissen waarbij zijn hart de ene… Lees verder God is geen stille God.
Allerdaagse held
Soms kan je ineens opnieuw gegrepen worden door een herinnering. Soms heb je dat ook nodig. Het zet je weer ergens neer. Zo gaf Facebook mij vandaag een herinnering die ik twee jaar geleden op het net deelde en die ik nu, op dit moment, even nodig had. Een verfrisser, maar wel één die nog… Lees verder Allerdaagse held
Eenvoud
Zo af en toe wippen enkele planken los van het bed. Manlief staat slaapdronken op, ik til de matras op, hij schuift snel de losgesprongen planken terug en duikt terug zijn slaap in. Ik lig nog even na te denken. Vandaag heb ik weer iemand mijn wc zonder wc-bril gewezen. Die paar minuten per dag… Lees verder Eenvoud
Géén kont en vrouwenklauwen
Als ik na het douchen langs de spiegel loop sta ik oprecht geschokt stil. Dan ben je 31 én zou je zeggen dat je je eigen lijf wel kent. Mijn blik glijdt (dit keer) argwanend subtiel van mijn schouders, over mijn rug langs ... ja, mijn benen. Ik pak mijn telefoon en app mijn vriendin.… Lees verder Géén kont en vrouwenklauwen
Douchen met je bril op
Afgelopen week haalde ik voor de spiegel mijn schouders op omdat mijn scheergel nogal snel leek te gaan. Aangezien ik, tegenover mijn StoppelFan, de enige in mijn man-vrouw huishouden ben die met regelmaat de betreffende bus in handen heb verdween het onschuldige verwijt met haar restanten door het putje. Geen dingen waar je je druk… Lees verder Douchen met je bril op
Andere liefde
Yes, I overthink
Op het bordje voor mij ligt een doosje Merci en een kaart. Glimlachend vouw ik hem open. Lees de lieve woorden. Neem de afsluiting, de kus en de knuffel, voor lief en sla het kaartje dicht. Nog steeds glimlachend kruis ik haar donkerbruine ogen. 'Dankjewel mop!' grijns ik schaapachtig en grijp een broodje uit de… Lees verder Yes, I overthink
Natasja Schreuder 