Ze is acht jaar jong als ze op het station wordt gedumpt. Haar haren in inktzwarte vlechten, haar voetjes bloot maar schoon. Ze is bang. Mama is een week geleden overleden, papa zit aan de drank. Als hij haar van de paardenkar afduwt en zij smeekt mee te mogen gaan, naar waar dan ook, roept… Lees verder Als armoede in je huiskamer slaapt
Categorie: Christen Zijn
Ouders gezocht
Het was een duidelijk berichtje. Op Marktplaats.‘Pleegouders gezocht...’Ik weet niet meer precies wat er in de beschrijving stond, maar wel dat ik diezelfde dag nog reactie kreeg. Ik was tegen de 20 en had ineens mijn felbegeerde ‘pleegmoeder’ . Het leek de ultieme oplossing voor dat waar ik mijn hulpverleners maar mee lastig bleef vallen.… Lees verder Ouders gezocht
Popeye de passant
Ik zit aan het water bij het Noordzee kanaal op loopafstand van mijn huis. Een meeuw pikt drie meter voor mij tussen een rotspartij en slaakt een kreetje als hij een krabbetje spot. Ondanks mijn bezwaarde hart glimlach ik vanwege de manier waarop hij ineens een stuk fanatieker verder loert tussen diezelfde stenen. Ik herken… Lees verder Popeye de passant
Even bellen…
God, ik zou U soms gewoon even willen bellen, want ik heb zoveel te vertellen. De ups en downs, voors en tegen, wat mij raakt, doet denken en bewegen. Wat ik vind van de wereld en de mensen om mij heen, wat ze nodig hebben en over U alleen.Niet alleen maar praten hoor, luisteren kan… Lees verder Even bellen…
Vrijheidsmijmeringen
Ik was 22, leidinggevende op een kinderboerderij en werd ontslagen omdat ik in God geloof. De desbetreffende gemeente waar ik als ambtenaar -op klompen- fungeerde nam nauwelijks de moeite tot een verpakking: ‘Natasja, je doet je werk ge-wel-dig, maar we kunnen niet goedkeuren dat jij over God spreekt. Feitelijk ontbreekt het aan klantkwaliteit.’ Te jong,… Lees verder Vrijheidsmijmeringen
Het virus van de zendeling
Mijn thuiskomst was spannend. Even leek het erop dat ik gerepatrieerd moest worden vanuit Texas, maar uiteindelijk kon ik last minute toch met een reguliere vlucht. Ik vloog Nederland uit voordat alle maatregelen genomen werden en landde pas weer toen Corona ook volop in Nederland woekerde. De kennismaking met ‘Covid - Nederland’ was creepy. De… Lees verder Het virus van de zendeling
Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Oké, op deze stormachtige dag ben ik fijn achter mijn pc gekropen voor wat schrijfwerk. Even mijn hoofd ‘uit’ zetten, want zo werkt schrijven voor mij. Ik was net bezig met een nieuwe, vermakelijke blog over één van mijn klanten toen ik het niet kon laten om toch even mijn mail te checken. De zoveelste… Lees verder Solliciteren, Keihard balen en weer door…
Is seksueel misbruik te vergeven?
‘Aad is dood...’ Met ingehouden adem kijk ik mijn oma aan. Ze weet ervan... Van dit onbesproken ding. En ik weet dat ze mijn reactie in de gaten houdt. Het blijft stil. Geen beelden, intrusies, lijfelijke gewaarwording of beknellende emoties. Ik ben er zelf een beetje onthutst van. Het dominante monster uit mijn kindertijd is… Lees verder Is seksueel misbruik te vergeven?
Er moet licht komen
Ja... uhh, dus eerst was er licht en toen pas de zon? Soms overvalt mij als christen wel eens een dikke vette ‘Hoe Dan?!’ Anders te omschrijven als een uitdaging. Als volgeling van Jezus zul je merken dat je vaak voor uitdagingen staat. Niet alleen door je geloof te leven, (lees: heb jij waarlijk lief?… Lees verder Er moet licht komen
Onzichtbaar
Het is maandag. Zoals elke week roep ik uiteindelijk haar naam door de brievenbus. Op de bel reageert ze niet, de telefoon eindigt op voicemail en alles zit potdicht waardoor ik niet naar binnen kan gluren. Ze slaapt. Dan ineens zie ik twee vingers de luxaflex opzij schuiven. Ze fronst en verdwijnt weer. Ik wacht… Lees verder Onzichtbaar
Nood, leugens en een pop
‘Eten, eten!’ Onaangekondigd loopt ze met deze woorden ons terrein op. Twee jonge tieners volgen. Nelly heet ze. Nelly is een kleine zigeuner die er vies en onverzorgd uitziet. De meiden die achter haar staan dragen geschaafde kleding, slippers waar amper een zool onder zit en slaan hun ogen neer als ik ze aankijk. Nelly… Lees verder Nood, leugens en een pop
PAAZ
Er is een beker verdwenen. Mijn medepatiënten kijken elkaar vluchtig met wat verdachtmakende blikken aan, zo gaat dat hier. De verloren sok is snel terecht. Daar kan je ook niet zoveel mee natuurlijk, met maar één sok. In mijn eerste week PAAZ blijkt al snel dat de dagopeningen om niet veel spectaculairs draait dan verloren… Lees verder PAAZ
De hemel is echt
Ik ga iets heel persoonlijks delen. Iets waar veel meningen, doctrines, stromingen en harten over verdeeld zijn, maar waarvan ik geloof dat ze echt is. Het is een gebeurtenis, eentje die ik vanochtend al mijmerend in mijn dagboek schreef. Een nagedachtenis. Mijn vader is vandaag vier jaar geleden gestorven. Ik schreef in mijn dagelijkse schrijven… Lees verder De hemel is echt
God is geen stille God.
Drie weken geleden nam ik tijdelijk afscheid van Manlief omdat hij voor twee weken weer op zendingsreis naar Roemenië ging. Deze trip kon ik niet mee omdat ik mijn re-integratie proces op het werk ben begonnen. Onverhoopt kreeg mijn held en echtgenoot halverwege zijn reis last van extreme hartritme stoornissen waarbij zijn hart de ene… Lees verder God is geen stille God.
Allerdaagse held
Soms kan je ineens opnieuw gegrepen worden door een herinnering. Soms heb je dat ook nodig. Het zet je weer ergens neer. Zo gaf Facebook mij vandaag een herinnering die ik twee jaar geleden op het net deelde en die ik nu, op dit moment, even nodig had. Een verfrisser, maar wel één die nog… Lees verder Allerdaagse held
Kerstgedachten
Ik word rond kerst altijd een beetje kribbig. Mensen zijn onrustig, barsten van verlangens die al dan wel of niet uitgesproken worden, zijn gehaast, op jacht naar hun verwachtingen en wat we ervan zien is meestal uiterlijk vertoon. Bij mij in de straat alleen al tonen tientallen ramen uitbundige kerstversieringen, lichtjes, nepsneeuw, pronken er kerstbomen… Lees verder Kerstgedachten
Dichterbij dan je handen en je voeten
Dagenlang heb ik getwijfeld dit te schrijven. Waarom? Omdat het dichtbij komt; in de manier waarop ik in God geloof. Dichterbij dan je handen en je voeten, dichterbij dan hoe je oren vastzitten op je hoofd. Want Gods stem verstaan is als het horen van een gong alleen dan duidelijker. Als God spreekt, spreekt hij… Lees verder Dichterbij dan je handen en je voeten
#MeToo en de gunst van God
Terwijl ik op mijn zoveelste ´vrije´ dag een kop dampende chocolademelk voor mij heb staan overdenk ik mijn volgende blog. Het is een treurige dag. Ik hou niet van regen. Helemaal niet als ik binnen zit en het mijn huiskamer somber kleurt. Iets in mij wil schrijven, gewoon open kaart. Een ander deel houdt mij… Lees verder #MeToo en de gunst van God
Hoe de hemel zich laat horen
Ieder mens loopt in zijn leven tegen persoonlijke issues aan. Dingen waarvan je weet dat je erop stukloopt. Omdat je je onprettig voelt, weet je dat er wat moet gebeuren. Maar wat? Welke (bepalende) stap zet je? Wie vraag je om hulp? Ik zit in zo’n fase van mijn leven. Alles even opnieuw uitkristalliseren en… Lees verder Hoe de hemel zich laat horen
De vrouw, de regen en de put
Een vrouw staat bij een overdekte put. Als ze in de put kijkt ziet ze een doodstille weerspiegeling van haarzelf in mat ogend water. Toch laat ze de emmer zakken, vult deze met het schijnbaar brakke water, haalt de emmer omhoog. En ineens halverwege ontbreekt haar alle kracht en plonst de emmer de put weer… Lees verder De vrouw, de regen en de put
Kunt u voor mij pinnen?
Terwijl ze bijna bij de laatste hoek voor haar huis is, ziet ze een man staan. Het is een wat sjofele oudere heer die diep gebogen voor een woning met een scootmobiel staat. De aluminium kruk waar hij op leunt is ingeschoven en hij lijkt een handje nodig te hebben zijn huis of scootmobiel in… Lees verder Kunt u voor mij pinnen?
Waarom grijpt God niet in?
Waarom grijpt God niet in? Ik heb mijzelf gek gemaakt met deze vraag, het zorgde na mijn kanker zelfs voor een stoflaagje over mijn eens zo radicale geloof. God zal ook wel gek geworden zijn van die vraag van mij, want Hij boog hem om. Wáár grijpt God in, in lijden? Christenen en niet christenen… Lees verder Waarom grijpt God niet in?
It’s all in the mind…
''Je hebt hulp nodig.'' Ik snuf. ''Misschien...'' De zelfmedelijden zakt af. ''Er zijn echt hele goede mensen die je hier doorheen kunnen loodsen.'' Oké. De zelfmedelijden is terstond verzwolgen door -wat voor een weerstand- er ook in mij op komt zetten. Ik droog mijn tranen, beëindig het gesprek met de dappere vriendin die mij subtiel… Lees verder It’s all in the mind…
Split Second
'Gozer!' Ik ben diep, diep, maar dan ook diep verontwaardigd. Ik denk dat ik schreeuw. 'Serieus!? Zie je mij niet ofzo?!' Al mijn ontspannen gedachtegoed verdween in een split second. Mijn gehele focus op de grote donkerblauwe bumper die ineens mijn zichtveld indook. Paniek in mijn brein! De wetenschap van het onafwendbare: Deze Auto Gaat… Lees verder Split Second
Alweer niet
Het is een soort van nooit volledig vrouw zijn. Het niet weten of je nu volledig ontluikt -of juist niet. Een onbegonnen strijd tegen het pure oergevoel dat je als vrouw pas volledig tot je recht komt als je moederliefde uit mag delen. Totaal niet feministisch, ik weet het. Ze gaat lijnrecht tegen mijn verstand,… Lees verder Alweer niet
