Even bellen…

God, ik zou U soms gewoon even willen bellen, want ik heb zoveel te vertellen. De ups en downs, voors en tegen, wat mij raakt, doet denken en bewegen. Wat ik vind van de wereld en de mensen om mij heen, wat ze nodig hebben en over U alleen.
Niet alleen maar praten hoor, luisteren kan ik best. U bent namelijk veel duidelijker, duidelijker dan de rest. Even Uw contactje selecteren, wachten op de toon en dan gehoor. Ik zou ook met Uw nummer strooien, want U bent nimmer in gesprek en heeft ons hart al aan Uw oor. Maar dan ineens besef ik, de kies-toon ligt bij mij.

Want bellen is niet hoe U werkt, dat is toch echt wel te beperkt. U gaf namelijk twee keer vijf en vouwt mijn handen in elkaar. Het wachten is niet nodig, want U was al daar.