Hypergrafie: de overweldigende aandrang om te schrijven.
Het moeten schrijven, woorden die niet van je blijven
de verrukking in de taal
overgave, consumerend helemaal.
Dat je geen pen vast hebt of keyboard voor je neus
dan toch komen de woorden, ze laten je geen keus
schrijven op muren van gedachten
de belettering kan niet wachten
niet verbaal, maar puur geschreven materiaal.
Want schrijvend schreeuwt het lijf
zinnende verzen voor de ziel
dat je hersenkwab wat anders werkt
taal je blik versterkt
elk woord hoog verheven is
interpunctie nauw verweven is
soms retorisch, maar altijd probaat
onfeilbaar bevonden
consistent onwrikbaar onomwonden
omdat taal geheel omslaat.
Geijkt en met ontferming bewogen
heeft ze visie en fluistert
naar wie luistert
een slotakkoord of slechts begin
de maat der taal is vol en zit er middenin
komt dichtbij
schrijf genadeloos ver weg van mij.
Hypergrafie
-ik kan niet stoppen met schrijven-
Zie?
Natasja Schreuder 
Ik zie poëzie , en een gedicht van gewicht, dus met een andere vorm doet het meer recht aan wat je geschreven hebt, want het is niet zomaar een verhaal met woorden die rijmen op elkaar .
Dus soms maakt de schrijfster een verhaal , maar dit is toch echt een gedicht !!
LikeLike
Klopt, deels proza, deels poëzie. Maar niet minder hunkerend 😉
LikeLike