Het is een eer om stadsdichter te zijn. Je schrijft zomaar ineens in opdracht van de gemeente voor bekende Beverwijkers!
De nieuwjaarsreceptie vond plaats op 5 januari 2015 in het gemeentehuis van Beverwijk. Op deze receptie zijn o.a Jaap Vessies en Sukran Coban geëerd met een oorkonde/onderscheiding, genaamd ”De Wijker Bever”.
Twee bijzondere Beverwijkers, de één een stratenmaker die vrijwel nooit ziek is geweest en al vijftig jaar bij dezelfde baas werkt. De ander een actieve Turkse Beverwijker die hart en ziel gebruikt om (zowel op haar werk en als vrijwilligster) integratie te bevorderen. Nogmaals, beide gefeliciteerd. Het was een eer om jullie gedichten te schrijven!
In het aanschijn van zijn zweet.
Kwamen aderen tot leven
steen voor steen bracht hij verbinding tot stand
in zijn rol van bescheiden huurling
ontstond het straatbeeld door zijn hand.
Hij gaat gebukt onder de loden last
van knellende knooppunten en
verzakkingen van straat en steeg.
Waar Beverwijk
onbezonnen gebruik van maakt
en de tand des tijds niet ziet verschuiven,
Want hij ging gebukt.
Op zijn knieeen door het zand
zijn ruggenwervel diep gebogen
nooit geveld en altijd opgetogen
daar waar zijn wezen geen dag van week
neergeknield in onze streek.
In en met de kracht van zijn leven
gebouwd aan stedelijk fundament
en om die reden wordt
Jaap Vessies
de Wijker Bever toegekend.
***
Sukran Coban
De tulp vindt haar oorsprong
in het Turkse verre oosten.
Aldaar geboren in veelzijdigheid
en in de loop der jaren
geworden tot Neerlands eigenheid.
Steevast geworteld in onze aarde
geschapen tot verbinding en weer terug
geprezen in waarde
geslagen tot brug.
Dit symbool oversteeg grenzen
zette cultuurverschillen naar haar hand
nog kweekt ze elke bol tot bloei
overgoten met genoegen
zet ze aan tot groei.
Sukran Coban mag deze tulp heten
de Wijker Bever in haar soort
een scheut die niet snel wordt vergeten
en bruggen slaat zoals het hoort.
Natasja Schreuder 
